- حورا رفیعیان در اردیبهشت سال ۲۴ و در محله ساغریسازان متولد شد. وی که سال ها در سوگ دختر دلبندش که در سن ۳۶ سالگی از دنیا رفت با خیاطی خود را سرگرم می کرد و عاشقانه وقتش را در کنار نوه هایش که فرزندان دو پسرش هستند، می گذراند.
حورا که ۲۴ سال از زندگی اش را خارج از رشت زندگی می کرد، معتقد است پس از بازگشت مجدد، چهره ای دیگر از این شهر را دیده است.حورا با اندوه می گوید؛ رشت دیگر مثل رشت نیست، رشتی که من یادم می آید سرشار از پاکیزگی بود.
با حورا رفیعیان گفتگویی انجام دادیم تا زنی که زندگی اش وقف محیط زیست و نجات رشت از آلودگی ها شد، را بیشتر بشناسیم.
حورا رفیعیان در ابتدا گفت: پس از بازگشت مجدد به رشت، از وضعیت نظافت شهرم تاسف میخوردم، از خودم می پرسیدم که چرا رشت مثل قدیم پاکیزه نیست، رشت را با شهرهای چون اصفهان مقایسه می کردم و این دلگیرم می کرد، دوست داشتم همه شهر را پاکیزه ببینم و حاضر بودم خودم این کار را انجام دهم اما آشنائی نداشتم و نمی دانستم باید از کجا شروع کنم و یا به چه کسی گله کنم. از کوچه خودمان شروع کردم باور کنید روزی دو بار کوچه رو جاروب میکردم همسایه ها از من سوال می کردند که چرا اینقدر در فکر نظافت کوچه هستی؟! و من پاسخ می دادم که از دوران بچگی یاد گرفتم هر کس جلوی خانه اش تمیز باشه خانه اش هم تمیز است. مادرم همیشه این آیه قران را برای ما می خواند که نظافت نیمی از ایمانست. تا اینکه در سال ۹۲ و در روز تولدم در خیابان مطهری با موسسه سرزمین ایده آل ما آشنا شدم. آن روز انگار تازه متولد شده بودم وقتی به خانه برگشتم اینقدر ذوق زده بودم که همسرم پرسید خیلی خوشحالی خبری شده؟ گفتم گمشده ای که سالها دنبالش بودم را پیدا کردم.
حورا رفیعیان وقتی از خاطراتش در همراهی با گروه سرزمین ایده آل ما صحبت می کرد، شعفی وصف ناشدنی را می شد از چهره اش و از تن صدایش تشخیص داد. او از برخوردهای تعدادی از مردم نیز گله مند بود اما گفت: زمانی که درحال پاکسازی و فعالیت با گروه هستیم اکثر مردم تشکر میکنند هر چند تمسخر هایی نیز نصیب ما می شود که برایم اهمیتی ندارد، من عاشق شهرم هستم و تلاش می کنم تا همه شهر مثل سالهای گذشته شود.
وی ادامه می دهد: در کنار عزیزان پاک اندیش موسسه بودن موهبت الهی بود که خداوند سر راهم قرار داد خدا را شاکرم که در کنار این عزیزان هستم. باور کنید روزی که برای پاکسازی می روم شادابتر از روزهای عادی هستم.
حورا، معضلات زیست محیطی رشت را فراوان می داند و می گوید: رودخانه های گوهر رود و زر جوب، زر و گوهر این شهر بودند اما اینکه چرا قدر زر و گوهر را نمیدانیم را متوجه نمی شوم.. مطمئنا پدران و اجداد دولت مردان عزیز شهر، رشت قدیم را دیدند پس چرا فکری به حال این دو رودخانه نمیکنند؟
حورا رفیعیان گفت: اولین روزی که داخل قایق آتش نشانی برای تمیز کردن تالاب شدم باور کنید از بوی تعفن آنجا نفس کشیدن فوق العاده سخت بود ولی قرار بود تالاب جانی دوباره بگیرد پس همه با جان و دل کار کردیم، زیرا معتقدیم که در آینده تالاب باید محلی برای جذب گردشگر باشد.
حورا رفیعیان با اندوه پرسید: چرا رشت اینقدر مظلوم واقع شده و کسی بدادش نمی رسد؟
وی در بخش دیگری از این گفتگو در خصوص فرهنگ سازی گفت: فرهنگ که تنها با جریمه کردن، ساخته نمی شود. باید همه نهادها و سازمان ها ورود کنند. این که این همه سازمان باشند و کاری نکنند دردآور است. صدا وسیما عملکردش خیلی کمرنگ است و این در حالی است که مسئولیتش بیشتر از همه ارگانها است. آیا بهتر نیست به جای اینهمه فیلم های تکراری فیلمی از محیط زیست پخش کند؟ یا برنامه ای برای آگاهسازی مردم بسازند. آگاه کردن مردم فرهنگ سازی است و وظیفه صدا و سیما آگاه سازی مردم است. شما حتما یادتان می آید که دو نفر جلوی بسباری از خودروها سوار می شدند که ممنوع شد و الان فقط یک نفر سوار میکنند کمربند ایمنی اجباری شد با جریمه و آموزش های بسیار امروز همه استفاده می کنند پس در زمینه محیط زیست نیز با آموزش و اعمال قانون باید اقدام کنیم.
وی تصاویری از گل های باغچه منزلشان را نشان می دهد و می گوید: در این باغچه و برای پرورش این گل های قشنگ بیشتر از زباله تر استفاده شده و ببینید که چقدر زیبا شدند. باید همه بدانیم که اصلا زباله تر نداریم تماماّ تبدیل به کود می شوند و اگر فقط زباله ها را تفکیک کنیم خیلی از معضلات زیست محیطی حل می شوند و دیگر نگران بحران های مثل سراوان نخواهیم بود.
وی افزود: کاش در خصوص تفکیک زباله به مردم آموزش بدهند تا مردم متوجه شوند که خودشان می توانند از بسیاری از بحران های زیست محیطی پیشگیری کنند.
این فعال زیست محیطی گفت: دیروز که مشغول جمع کردن فیلتر سیگار و زباله از باغچه جلوی منزل بودم همسایه ام گفت” خوب دوباره میریزند”
گفتم “میخواهم اینها رو جمع کنم عکس بگیرم و بفرستم برای روزنامه تا همه بدانند که این کار چقدر زشته”، همسایه ام به چند آقایی که اونجا بودند و ته سیگارشون را در باغچه ریخته بودند، گفت که حورا خانم از فیلترها عکس گرفته و آنها رو به من گفتند “مادر ما نریختم بیا فیلتر سیگارما را ببین” بهشون گفتم شما ها دیدین چقدر برای این باغچه ها زحمت کشیدم همه را از بین بردین اقلا بزارین این یک باغچه سالم بمونه خودتون هم لذتشو ببرید. اگر در تمام شهر این کار یعنی فرهنگ سازی انجام شود مطمینا شهری پاکیزه تر خواهیم داشت.
وی افزود: یکروز صداو سیما در خیابان سردار جنگل فیلم میگرفتند به آقای گزارشگر گفتم خواهش میکنم کمی از این زباله ها فیلم بگیرید و در تلویزیون پخش کنید شاید اوضاع محیط زیستمان از این آشفتگی نجات پیدا کند، چشم گفت اما بکار خودش ادامه داد!
او گفت: خیلی درد دل دارم و هر چیزی که به شما می گویم یک چیز دیگر یادم می آید. دلم برای رشت عزیز میسوزد، کمک کنید تا شهری تمیز داشته باشیم. از شما هم ممنونم که در فکر این شهر و آیندگان هستید موفق باشید
منبع :
http://khazardaily.ir