فریاد وامصیبتا سراوان
چندیست بازار سراوان داغ داغ است، هر سایتی را باز میکنید و در هر جمعی مینشینی درباره بحران سراوان صحبت میشود، برایم به عنوان یک فعال محیط زیست جالب است که افرادی صحبت از سراوان و زباله و بحران میکنند که اکثرا دغدغهمند نیستند؛ به خصوص افراد سودجویی که از آب گلآلود ماهیگیری میخواهند بکنند، مخاطبین خودشان میدانند، منظورم چه کسانی هستند.
تا حالا کجا بودید؟ تا حالا چند قدم برای حل این مشکل برداشتید؟ چقدر دلسوزید و چقدر دغدغهمند؟ آیا یکبار در جمع ما داوطلبین محیط زیست حضور داشتید؟ آیا یک قدم برای سرزمین خود رایگان برداشتید؟ یا فقط برای نمایش و خودنمایی و موج سواری حرف بحران سراوان را میزنید ؟
سالهاست فعالین محیط زیست برای حل این مشکل انواع طرحها، برنامههای اجرایی و آموزشی را ارائه میکنند، ولی هیچ گوش شنوایی که فریاد ما را بشنود وجود ندارد.
این میان فقط مردم قربانی این موجسواری ها شده اند، ما هم از طرف بعضی مردم مورد بیمهری قرار میگیریم که اینها یک عده جوان ژیگول در رفاه مالی هستند که به دنبال نمایش و خودنمایی این کار را میکنند و هم از طرف برخی مسئولین که نگاه خصمانهای دارند و فکر میکنند مزاحم کارشان هستیم، سروان نتیجه بیتدبیری خودمان است اول به خودمان نگاه کنیم... در روز چقدر سعی میکنیم که زباله کمتری تولید کنیم و یا زبالههای خود را به درستی مدیریت کنیم و تفکیک، به جای کامنت گذاشتن در زیر پستهای سراوان و پخش فیلم های محل دفن که از سایتها و پیج های مختلف پخش میشود به خودتان و رفتار خودتان نسبت به محیط زیست و حمایت واقعی نه جهت بهره برداری تبلیغاتی بیندیشید!
هر کدام از ما از فردا تصمیم بگیریم روزی صد گرم کمتر زباله تولید کنیم و هدف ما زباله صفر باشد،از مسئولین هم به خصوص نمایندگان مجلس باز هم خواهش میکنم، اگر امکان دارد محبت کنند به دولت فشار بیاورند که شاید دلشان به حال مردم شمال بسوزد و به جای ویلاسازی دوستان و اطرافیانشان بودجه خاص برای این امر اختصاص دهند.به جای قربانی کردن همدیگر لطفا کنار هم باشیم ، زیرابا هم قوی تریم.