آنچه كه امروزه جامعه ما بيش ازهر چيزي نيازمند است ،فعاليت هاي اجتماعي و مشاركت مردم در امور داوطلبانه مي باشد . نخستین امر براي رسيدن به جامعه مدني ، ايجاد بستر مناسب براي فعاليت هاي مردمی مي باشد . كشورهايي در این امر موفق هستند كه اين اصل را رعایت نمایند . مشاركت هاي مردمي ،مطالبات اصولي مردمي و حس مسئوليت پذيري را در جامعه بالا مي برد و جامعه را به پويايي اجتماعي خواهد رساند . يكي از پيامد هاي اوليه آن اخلاق مداري اجتماعي می باشد .بعنوان مثال:
اگر فقط يك كار ساده كه همان نريختن زباله بر روي زمين و یا جمع کردن زباله در صورت مشاهده ی آن می باشد ، را به افراد جامعه آموزش دهيم ،مطمئن باشيد آن فرد و خانواده اش به طبيعت احترام گذاشته و كسي كه طبيعت را محترم بشمارد به جامعه و قوانين آن هم احترام خواهد گذاشت و رفتار اجتماعي او ارتقاء خواهد يافت. براي رسيدن به اين هدف نيازمند وحدت سازمانهاي مردم نهاد و ايجاد ساختار مستقل مي باشیم ،چرا كه با توان افزايي و هم بستگي و انتقال تجربيات درون سازماني ميتوان زودتر به آن جامعه مد نظر رسيد.